dönen günün ardındaki gündönümünün şiiridir

bir oda içerisinde iki lüküs
iki baş milyonlarca kaygı, anı, acı ki ne acı!
konuşmalar düzeltme umudu ile perçinlemiş
uzak yollardaki atlar dörtnala koşar nallarda ters çevrilmiş bir intihar.

dışarıda soğuk bir savaş gibi soğuk
kan gibi sıcak şu ihtilal.
yaşam ağır aksak yürür gölgemizde
zaman yağmur olmuş akar göklerden
bulutlar karardı yağmur kömür gibi karaydı.

rüzgâr başladı artık sertçe eser doğudan
tahta ev oynadı azıcık yerinden
kaplumbağanın üzerindeki dünya sallandı aniden
kırık aynanın karşısındaki keskinleşmiş görünüşü ile kalktı adam yerinden
bana mısın? dedi masa gizliden, hinden, nefretten.
ayaklar masada,
bacaklar titrek,
eller kuvvetli,
halat sertçe,
adam serkeş ki ne serkeş!
boynundaki halat dönence gibi boylu boyunca,
Bir kırılma: TIK
Bir yaşamdır: YOK